Damızlık Kızın Öyküsü

"Biz iki bacaklı rahimleriz, hepsi bu."
Kadın, "bunaltıcı düşlerden uyandığı" bir sabah, hiçliğe dönüşmüş olarak buldu kendini. Artık bir adı yoktu, düşüncesi, benliği, arzusu yoktu ama bir rahmi vardı. Yaşamını kolonilere sürülmeden, öldürülmeden, Damızlık Kız olarak sürdürmesini sağlayan rahmi. Artık aşık olmayacaktı, sevmeyecekti, onaylanmış bir dilin ötesine geçmeyecekti. Duvarlara asılmış sıra sıra cesetler, tek gerçeğin savaş ve üreme olduğunu hatırlatıyordu. Özgürlük hatırlanmayacak kadar uzaktaydı.
Margaret Atwood'un başyapıt niteliğindeki feminist distopyası Damızlık Kızın Öyküsü, bütün distopyalar gibi geleceğe dair bir paranoyayı değil, içinde yaşadığımız gerçeğin ta kendisini dile getiriyor. Erkek egemen muhafazakar bir rejimin üremeyle sınırlandırdığı, mahrem örtülerin ardına gizlediği kadın bedenleriyle bize aşina gelen bir gerçeğin.
Anlatılan bizim hikayemizdir!

Margaret Atwood'un ödüllü kitabı Damızlık Kızın Öyküsü, kendilerini Yakup'un Oğulları olarak nitelendiren bir grubun ABD yönetimini ele geçirmesinin ardından yaşananları konu alıyor. Ülkede yaşanan yeni rejim zorbalıklarından nasibini en çok kadınlar almıştır. Damızlık Kızın Öyküsü kitabı, en önemli feminist distopya eserlerinden biri kabul edilir.